Sv.Jure

Piątek, 14 sierpnia 2015 · dodano: 16.08.2015 | Komentarze 0

Trasa :
Parking Parku Biokovo - Podgora - Parking Parku Biokovo - Sv.Jure - Parking Parku Biokovo

Dane wysokościowe:
-Start 340 metrów n.p.m
-Maksymalna wysokość 1642 m ( Sv.Jure )
-Maksymalne nachylenie 16%
-Suma przewyższeń 1755 m




Wisieńkę na torcie zostawiłem sobie na ostatni dzień chociaż trudno przy tych upałach było mi się zmotywować na ten podjazd tym bardziej że byłem na Sv Jure już wcześniej 3 razy w tym raz na rowerze. Ale żeby nie było w domu żałowania ruszyłem z Baśka Voda samochodem na parking parku Biokovo. Tu zostawiam auto ( 340 m.n.p.m ) i zjeżdżam rowerem do Podgory na poziom 0. Jest godzina 6.30, zeruje Garmina i zaczynam podróżowanie już tylko w góre. Na szczyt tylko i aż 30 km. Po około 7 km trasy znowu jestem przy samochodzie na parkingu przy wjeździe do parku Biokovo. Uzupełniam bidony , jem banana , kupuje bilet za 25 kun , dostaję mapę parku i płytkę cd i ruszam na szczyt. Przede mną z tego miejsca 23 km wspinaczki. Droga najpierw prowadzi przez sosnowy las , średnio około 6% miejscami maksymalnie dochodzi do 8% ale się tego nie odczuwa , jedzie się bardzo lekko. W lesie cisza i spokój , prawie żadnego przewiewu , dlatego nie odczuwa się nachylenia. Po wyjeździe z lasu zaczyna się pojawiać panorama Riviery Makarskiej a szosa zaczynać prowadzić po niewiarygodnych półkach skalnych z serpentynami. Widoki wspaniałe ale przepaście jeszcze większe. Można pomysleć co za świr zdecydował się poprowadzić tędy drogę. Wyjeżdzam po półkach skalnych na sam szczyt , tutaj jakiś bar coś na wzór dzikiego zachodu , takie westernowe ranczo. Ściana widoczna z plaż Riviery Makarskiej została już zdobyta a to dopiero około 900 m.n.p.m. Teraz droga biegnie w głąb gór po terenie nie widocznym z dołu ale cały czas pod góre a nachylenie oscyluje non stop w okolicy 8%. Na 1150 m.n.p.m. punkt widokowy z lornetkami a teren zaczyna się wypłaszczać miejscami jest nawet z górki. Nie przybywa wysokości ale za to kilometry szybciej lecą. Około 8 km przed szczytem pojawia się widok celu. To on !!!! Sv Jure ze swoją wieżą. Droga pofałdowana raz z górki raz pod górke a na 5 km przed celem już tylko pod górę jednak to zdecydowanie najtrudniejsze kilometry. Nachylenie miejscami 16 % i trzyma mocno już do samej góry. Ostatnie serpentyny to 2 km podjazdu ale i tutaj ciężko się już jedzie jednak bliskość celu dodaje jakby nowych sił i człowiek z radością pokonuje te ostatnie metry. Docieram w końcu na szczyt bez przystanków a robienie fotek zostawiłem sobie na drogę powrotną. Na górze tylko kilkunastu turystów w większości Polacy i grupa kilku motocyklistów oczywiście też z Polski. W drodze powrotnej na parking poleciała mi linka od przedniej przerzutki i dobrze że w drodze powrotnej bo gdyby stało się to na podjeździe i na dużej tarczy to z wycieczki byłaby klapa. Mój Garmin 510 na szczycie pokazał wysokość 1642 więc nie wiem jak to jest naprawdę z tą wysokością bo tablica na górze pokazuje 1762 m.n.p.m. Dla wiadomości kolarzy podaję że przy trasie nie ma ani jednego źródełka czy wodopoju przynajmniej lipiec , sierpień bo to nie Alpy gdzie strumyków jest wiele i można się ochłodzić czy napełnić bidon taką wodą. Wodę mi oferował pracownik parku na punkcie widokowym jednak nie była mi potrzebna bo byłem już w drodze powrotnej i miałem przed sobą jeszcze tylko kilka kilometrów zjazdu. Podjazd objechałem na 2 bidonach plus banan i jabłko ale jechałem wczas rano. Na południe tego podjazdu w lato nie ma co odkładać bo może okazać się on istną katorgą.